Η γνωστή φράση «ο κύβος ερρίφθη» χρησιμοποιείται όταν κάποιος έχει λάβει μία αμετάκλητη απόφαση.
Οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις είναι πολύτιμα κομμάτια του πολιτισμικού μας πλούτου. Περνούν από γενιά σε γενιά, φέρουν μαζί τους σοφία αιώνων, κωδικοποιημένη σε σύντομες και εύστοχες φράσεις.
Κάθε λέξη, κάθε στίχος, έχει βαθύ νόημα, αποτυπώνοντας την εμπειρία, τις αξίες και τις πεποιθήσεις του κάθε λαού.
Μάθε πώς βγήκε η φράση «ο κύβος ερρίφθη»
«Ο κύβος ερρίφθη» ή στα λατινικά: alea jacta est ή jacta alea est είναι θρυλική ιστορική φράση που αναφώνησε ο Ιούλιος Καίσαρας στις 10 Ιανουαρίου 49 π.Χ.. Χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα σε διάφορες χώρες όπως στην Ιταλία (Il dado è tratto) και την Ισπανία (La suerte está echada).
Την περιώνυμη αυτή φράση αναφέρει ο Σουητώνιος στο έργο του “Βίος του Καίσαρος, (Suetonius, Vita Divi Iuli, 121 CE, 33)”. Θεωρείται ότι την αναφώνησε ο Ιούλιος Καίσαρ προετοιμαζόμενος να διασχίσει τη γέφυρα του ποταμού Ρουβίκωνα.
Σύμφωνα με τη ρωμαϊκή νομοθεσία, κάθε στρατηγός που πλησίαζε στην Ιταλία από Βορρά έπρεπε να διαλύσει τον στρατό του προτού διασχίσει τη γέφυρα του ποταμού αυτού, ο οποίος αποτελούσε το φυσικό βόρειο σύνορο μεταξύ της κυρίως Ιταλίας και των βορείων επαρχιών.
Ο νόμος αυτός αποσκοπούσε στην προστασία της δημοκρατίας της Ρώμης από πραξικοπήματα. Οι παραβάτες στρατηγοί και οι άνδρες τους εθεωρούντο ένοχοι εσχάτης προδοσίας και ιεροσυλίας, κάτι που επέσυρε την ποινή του θανάτου.
Ο Καίσαρας, ο οποίος φυσικά γνώριζε τον νόμο, αμφιταλαντεύθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα προτού αποφασίσει να διαβεί τον Ρουβίκωνα με συντεταγμένο στρατό.
Έτσι έμεινε η φράση αυτή παροιμιώδης, να λέγεται σε περιπτώσεις που μετά από πολλές σκέψεις και αμφιταλαντεύσεις λαμβάνεται οριστική απόφαση με πλήρη επίγνωση των συνεπειών που μπορεί να προκύψουν και την ανάγκη αντιμετώπισης αυτών.
Θεωρείται ότι η φράση ανήκει αρχικά στον Μένανδρο, αγαπημένο ποιητή του Καίσαρα, και εμφανίζεται σε ένα στίχο του στην “Ἀρρηφόρῳ” (Δειπνοσοφισταί, 13-8)[2].
Ο Πλούταρχος αναφέρει, για το συγκεκριμένο περιστατικό: “Ἑλληνιστὶ πρὸς τοὺς παρόντας ἐκβοήσας, «Ἀνεῤῥίφθω κύβος», διεβίβαζε τὸν στρατόν.” (γ΄ ενικό πρόσωπο προστακτικής παρακειμένου μέσης/παθητικής φωνής του ρήματος ἀναῤῥίπτω.