Ο Στέφανος Κορκολής σε μία από τις σπάνιες φορές
που ανοίγει την ψυχή του,
μοιράζεται τις απόψεις του για την Τέχνη,
θυμάται ιστορίες πίσω από τραγούδια
και αναφέρεται σε πολύ σημαντικές προσωπικότητες που συναναστράφηκε στη δική του μακρά διαδρομή.
Στο #157 Artpodcast με τη Γιώτα Τσιμπρικίδου μιλάει για την παιδική του ηλικία που ναι μεν ήταν γεμάτη νότες και ερεθίσματα πολιτισμού ,
αλλά δεν ήταν καθόλου αποστειρωμένη, για τα χρόνια της Γαλλίας με την υποτροφία του Jack Lang, τα λόγια του Vladimir Horowitz
και την ιστορία με τη Νάνα Μούσχουρη στο σκαμπό στο πιάνο δίπλα του για τους Πέντε Ανεμους που βρήκαν τη δική τους διαδρομή,
όπως άλλωστε και κάθε άλλο τραγούδι του…
Ποια είναι η πρώτη μεγάλη επιτυχία
που έγραψε και θα τον δένει για πάντα με την Δήμητρα Γαλάνη,
τι λέει για τη δική του Μαρινέλλα, για την Vicky Leandros
και με ποια λόγια μιλάει για τον Δημήτρη Μητροπάνο και τον Μίμη Πλέσσα…
Κι όταν το συναίσθημα ξεχειλίζει, ξεκινάει να ζωντανεύει την πιο ωραία ιστορία της ζωής του
– τη γνωριμία και τις στιγμές τους με τον Μίκη Θεοδωράκη, τα λόγια του, τα έργα του, το τεράστιο μέγεθος του.
Σ αυτό το επεισόδιο Artpodcast
ο Στέφανος Κορκολής διαχωρίζει τα τραγούδια που έχει γράψει
από το συμφωνικό του έργο, αποκαλύπτει την αγάπη του για το θέατρο και τα μιούζικαλ, αναφέρεται στις εμφανίσεις του με τον brilliant -όπως τον αποκαλεί- Γιώργο Χατζηνάσιο και παραδέχεται πως αν η ζωή του ήταν βιβλίο, ο τίτλος που θα έβαζε είναι : «Βιβλίο χωρίς τίτλο»!
