«Ο Γουάτκινς ήταν νεκρός από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στη Wakefield»
Το 2012, η αστυνομία εντόπισε στο σπίτι του Ίαν Γουάτκινς, του τραγουδιστή των Lostprophets, στο Pontypridd της Νότιας Ουαλίας ναρκωτικά και κατάσχεσε τους υπολογιστές, τα κινητά και τις συσκευές αποθήκευσής του. Η ανάλυσή τους αποκάλυψε αποδείξεις για εγκλήματα παιδεραστίας σε τεράστια κλίμακα και πρωτοφανή αγριότητα.
Από την πρώτη ημέρα στη φυλακή, ο Γουάτκινς αντιμετωπίστηκε όπως όλοι οι δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων – ως «nonce», δηλαδή το χαμηλότερο δυνατό επίπεδο κρατουμένου. Το γεγονός ότι τα θύματά του περιλάμβαναν παιδιά και βρέφη τον κατέστησε πλήρως απομονωμένο.
Η διασημότητα και τα χρήματά του, όμως, τον ξεχώριζαν. Από τη μία, μπορούσε να πληρώνει για «προστασία» από άλλους κρατούμενους. Από την άλλη, τον έκαναν στόχο εκμετάλλευσης – τόσο από όσους εμπορεύονταν ναρκωτικά όσο και από εκείνους που έβλεπαν σε αυτόν μια εύκολη πηγή χρημάτων.
Τα γράμματα από το… fan club
Παράλληλα, ένα μικρό αλλά έντονα αφοσιωμένο γυναικείο κοινό συνέχιζε να τον υποστηρίζει. Παρά το φρικτό ιστορικό του, λάμβανε εκατοντάδες γράμματα από γυναίκες που του έστελναν μηνύματα, φαντασιώσεις ή ακόμη και αιτήματα γάμου. Κάποιες τον επισκέπτονταν στη φυλακή, προκαλώντας ζήλια και εντάσεις μεταξύ των κρατουμένων, που έβλεπαν τις επιστολές αυτές ως «πόρο» για εκμετάλλευση.
Πρώην κρατούμενος είπε στη Daily Mail: «Ο Γουάτκινς ήταν νεκρός από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στη Wakefield. Υπάρχει ένας άγραφος κανόνας να μη ρωτάς για ποιο έγκλημα είναι κάποιος μέσα, αλλά όλοι ήξεραν ότι προσπάθησε να βιάσει ένα μωρό. Τον είχαν επιτεθεί ξανά, τον κακομεταχειρίζονταν κάθε μέρα. Ήταν μοναχικός, εγωκεντρικός και αμετανόητος. Δεν είχε φίλους και περνούσε τον περισσότερο χρόνο μόνος στο κελί του.»
Η φυλακή Wakefield είναι από τις πιο σκληρές στη Βρετανία. Ένας σωφρονιστικός υπάλληλος περιέγραψε την κατάσταση ως εξής:
«Η Wakefield είναι μια παλιά, υποστελεχωμένη φυλακή, με προσωπικό που έχει χάσει κάθε ηθικό. Κανείς δεν πηγαίνει εκεί χαμογελαστός. Φυλάμε μερικούς από τους χειρότερους ανθρώπους της χώρας. Είναι ένα επικίνδυνο μείγμα βιαστών, παιδοβιαστών, δολοφόνων και βίαιων εγκληματιών.»
Από τους περίπου 630 κρατούμενους, τα δύο τρίτα έχουν καταδικαστεί για σεξουαλικά εγκλήματα, πολλοί εκ των οποίων εκτίουν ισόβια. Το ίδρυμα χρονολογείται από τη βικτωριανή εποχή και έχει μακρά φήμη για τη σκληρότητά του.
Μάρτυρες στη φυλακή ανέφεραν ότι ο Γουάτκινς δεχόταν τακτικά επισκέψεις από «οπαδούς» του, ανάμεσά τους τρεις γυναίκες γύρω στα 25, ντυμένες σε goth ύφος. Τον είχαν δει να κρατά το χέρι της μίας και να φιλά μια άλλη. Στο κελί του βρέθηκαν 600 σελίδες με επιστολές από γυναίκες, πολλές με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Όπως είπε άλλος κρατούμενος: «Έπαιρνε ατελείωτα γράμματα, κυρίως από γυναίκες – κάποιες του ζητούσαν να τις παντρευτεί. Ήταν πέρα από κάθε λογική, δεδομένων των εγκλημάτων του.»
Το 2019, κατά τη διάρκεια δίκης για κατοχή κινητού τηλεφώνου μέσα στη φυλακή, αποκαλύφθηκαν ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τη ζωή του πίσω από τα κάγκελα.
