Καλεσμένος στην εκπομπή της Φαίης Σκορδά ήταν ο Σταμάτης Φασουλής το πρωί της Πέμπτης (30/10). Ο επιτυχημένος καλλιτέχνης αναφέρθηκε και στην δουλειά του σκηνοθέτη. Ακόμα, μίλησε για την ανασφάλεια που έχει στη ζωή του και το γεγονός πως αισθάνεται πάντα «έξω από τα νερά μου», εκτός από όταν βρίσκεται στο θέατρο.
Μάλιστα, εξηγώντας την ανασφάλεια που έχει, εξομολογήθηκε πως κατέφευγε στο αλκοόλ, προκειμένου να «αντιμετωπίσω τον κόσμο».
Σε ερώτηση για το τι είδους σκηνοθέτης είναι απέναντι στους ηθοποιούς, ο Σταμάτης Φασουλής απάντησε: «Ο σκηνοθέτης δεν είναι ένα πράγμα, είναι ανάλογα με τον ηθοποιό που έχει κάθε φορά, πρέπει να προσαρμόζεσαι και εσύ. Γιατί όπως το τανγκό θέλει δύο και το θέατρο θέλει δύο. Και τον σκηνοθέτη και τον ηθοποιό…».
«Ίσως στην αρχή να φέρθηκα 2-3 φορές αυταρχικά»
Στη συνέχεια, η Φαίη Σκορδά ανέφερε: «Αυτό που έχουμε στο μυαλό μας και πολλές φορές ακούμε από ηθοποιούς, ότι μεγάλοι σκηνοθέτες ήταν σχεδόν δικτατορικοί;».
Ο αγαπημένος σκηνοθέτης είπε τότε πως: «Ήταν και άλλοι χρόνοι, άλλες εποχές. Εγώ δεν ήμουν ποτέ έτσι, ίσως στη αρχή της δουλειάς, στα πρώτα χρόνια, γιατί σκηνοθετώ από το 1975… Ίσως στην αρχή από ανασφάλεια, να φέρθηκα 2-3 φορές αυταρχικά.
Αλλά όταν είσαι σίγουρος, όχι για τον εαυτό σου, για το αίσθημά σου. Όταν είσαι σίγουρος ότι αυτό θέλεις από αγάπη και ο άλλος με αυτή την αγάπη έρχεται. Γιατί σε ποιον άνθρωπο είπαν οι γονείς του να γίνει ηθοποιός; Όλοι έλεγαν “μη παιδί μου ηθοποιός”. Άρα, για να έρθει κάτι έχει υπερπηδήσει. Για να υπερπηδήσεις όλα αυτά και να έρθεις απέναντί μου, πάει να πει ότι κάτι μας ενώνει».
«Αισθάνομαι πάντα έξω από τα νερά μου»
«Δεν έφυγε ποτέ η ανασφάλειά μου. Είμαι πολύ ανασφαλής, εκτός από την στιγμή της δημιουργίας. Είμαι πολύ ανασφαλής στη ζωή μου. Κάποτε για να το ξεπεράσω, 30-40 ετών, έπινα. Το έκανα για να αντιμετωπίσω τον κόσμο, τώρα δεν πίνω καθόλου, εδώ και 20 χρόνια δεν το βάζω στο στόμα μου. Δεν είναι θέμα αποδοχής, αισθάνομαι πάντα έξω από τα νερά μου, εκτός από το θέατρο», εξήγησε ο Σταμάτης Φασουλής.
Ακόμα, ο επιτυχημένος καλλιτέχνης εξομολογήθηκε ότι: «Αισθάνομαι ότι όλοι σε αυτόν τον κόσμο δεν είμαστε αποδεκτοί από την κοινωνία, και πρέπει να το κερδίσουμε αυτό το πράγμα. Έτσι αισθάνομαι εγώ, μπορεί να είναι λάθος. Ο καλλιτέχνης θέλει να τον αγαπάνε. Το έχω ανάγκη αυτό… Η ζωή μου είναι μοναχική, κάποτε δεν ήταν και το είχα πληρώσει άσχημα.
Μετάνιωσα την συμπεριφορά μου, και γιατί να πίνω ένα μπουκάλι βότκα την ημέρα, δεν υπήρχε λόγος, αυτό κράτησε 10 χρόνια. Κάθε μέρα ήμουν ο “μαϊντανός”, σε ένα κάλεσμα με ένα ουίσκι ή μία βότκα στο χέρι. Τώρα το σκέφτομαι και λέω “γιατί τα έκανες όλα αυτά;”. Ήθελα να υπάρξω. Αλλά θέλοντας να υπάρξω σε έναν κόσμο που δεν άντεχα, έπρεπε να το αντέξω τεχνητά και κατέφευγα στο ποτό ή σε λογοδιάρροια».
