Γεννημένος κυριολεκτικά στο Χόλιγουντ, ο Τζεφ Μπρίτζες δεν έγινε ποτέ «προϊόν νεποτισμού». Στα 75 του επιστρέφει με μια νέα ταινία και την ίδια σοφία που τον έκανε θρύλο: «Χαλαρώστε, φίλοι».
Ίσως υπάρχει μόνο ένας άνθρωπος που μπορεί να διεκδικήσει από τον Κιάνου Ριβς τον τίτλο του πιο καλού και γνήσια ευγενικού τύπου του Χόλιγουντ: ο Τζεφ Μπρίτζες. Χαρισματικός, αβίαστα γοητευτικός, και με αυτό που κάποιοι ονομάζουν «χημεία με όλους», ξεχωρίζει όχι για τον θόρυβο γύρω από το όνομά του, αλλά για την αυθεντικότητα.
«Δεν έχω ιδέες. Προσπαθώ να κρατώ τη γνώμη του σκηνοθέτη πάνω από τη δική μου», λέει με αφοπλιστική ταπεινότητα.
Επιστρέφει στο προσκήνιο με το Tron: Ares και ταυτόχρονα αναβιώνει —έστω προσωρινά— τον πιο cult ρόλο του: τον Dude από το The Big Lebowski. Στην εκπομπή του Τζίμι Κίμελ, με την χαρακτηριστική ζακέτα, γυαλιά και ένα White Russian μπροστά του, απευθύνθηκε στον κόσμο με την απλότητα ενός ανθρώπου που έχει καταλάβει την ουσία των πραγμάτων: «Ε, κόσμε… Μπορούμε όλοι να χαλαρώσουμε; Τόση ένταση, τόσοι καβγάδες. Είμαστε στο εννιά — πρέπει να είμαστε στο μηδέν.»
«Χαλάρωσε, φίλε.»
«Η υποκριτική είναι σαν παιχνίδι»
Σήμερα το Big Lebowski είναι «θρησκεία» του σινεφίλ σύμπαντος, όμως στην πρεμιέρα του θεωρήθηκε αποτυχία. «Νόμιζα πως θα ήταν μεγάλη επιτυχία. Οι άνθρωποι δεν το κατάλαβαν», είπε. Παραλίγο μάλιστα να απορρίψει τον ρόλο γιατί φοβόταν πως «το να υποδυθεί έναν μαστουρωμένο τύπο» θα έφερνε σε δύσκολη θέση τις κόρες του. «Ξέρω τι σημαίνει να είσαι παιδί διάσημου.»
Ο Μπρίτζες γεννήθηκε κυριολεκτικά μέσα στα πλατό — έκανε την πρώτη του εμφάνιση στους έξι μήνες, με πατέρα τον ηθοποιό Λόιντ Μπρίτζες. «Δεν ήθελα να είμαι προϊόν νεποτισμού. Αλλά ο πατέρας μου μού είπε πως η υποκριτική είναι σαν παιχνίδι. Και είχε δίκιο.»
Έγραψε ιστορία με ταινίες όπως Starman, King Kong, The Fabulous Baker Boys, True Grit και το Iron Man, όπου ξύρισε το κεφάλι του για να παίξει τον κακό. Όπως είπε: «Είμαι προκατειλημμένος, αλλά νομίζω πως η δική μας ήταν η καλύτερη ταινία της Marvel.»
«Είμαι ακόμα με την κοπέλα μου»
Στα 60 του κέρδισε το Όσκαρ για το Crazy Heart, συγκινώντας κοινό και κριτικούς. Όμως, το σημαντικότερο επίτευγμά του δεν έχει σχέση με το σινεμά.
Το λέει ο ίδιος: «Το μυστικό του γάμου μου; Να μην παίρνεις διαζύγιο.»
Με τη σύζυγό του Σούζαν είναι μαζί σχεδόν πενήντα χρόνια. «Είμαι ακόμα με την κοπέλα μου», λέει γελώντας.
«Κατάλαβα πόσο αγαπώ το να ζω»
Πριν λίγα χρόνια διαγνώστηκε με λέμφωμα non-Hodgkin και λίγο μετά κόλλησε Covid. Πέρασε πέντε εβδομάδες στην εντατική.
«Ο Covid έκανε τον καρκίνο να μοιάζει με τίποτα. Μου έδωσε την τελική κλωτσιά.»
Τον ρώτησαν τι τον κράτησε όρθιο. Η απάντησή του είναι η επιτομή της σοφίας του Dude: «Κατάλαβα πόσο αγαπώ το να ζω.»
Σήμερα, στα 75, παίζει, τραγουδά, ζωγραφίζει και φωτογραφίζει. Όχι για την καριέρα, αλλά για τη χαρά της δημιουργίας.
Και συνεχίζει να μας υπενθυμίζει: «Χαλάρωσε, φίλε.»
*Mε πληροφορίες από: El Pais English
