Η Μεγάλη Παρασκευή θεωρείται η πιο θλιμμένη μέρα της ορθοδοξίας.
Είναι η πιο ιερή από τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας, αφού είναι η μέρα της αποκορύφωσης των Παθών του Χριστού με την αποκαθήλωση και την ταφή Του. Είναι μια μέρα θρήνου, αργίας και νηστείας.
Παλαιότερα, οι νοικοκυρές έμεναν μέχρι αργά το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης κάνοντας όλες τις δουλειές του σπιτιού που χρειάζονταν προκειμένου να μην κάνουν απολύτως τίποτα την ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής καθώς πρόκειται για μια μέρα ιερή, μια μέρα θλίψης.
Από το πρωί στις εκκλησίες γίνεται η αποκαθήλωση όπου ο ιερέας κατεβάζει τον Εσταυρωμένο από τον Σταυρό και τον τυλίγει σε καθαρό σεντόνι.
Παλαιότερα επίσης ομάδες παιδιών γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούσαν το μοιρολόι «Σήμερα μαύρος ουρανός», γνωστό και ως «Μοιρολόι της Παναγίας».
Από την Πέμπτη το βράδυ σε κάποιες περιοχές ενώ σε κάποιες άλλες την Παρασκευή το πρωί στολίζεται με λουλούδια ο Ιερός Επιτάφιος που θα τοποθετηθεί το Άγιο Σώμα του Κυρίου.
Το βράδυ γίνεται η καθιερωμένη λειτουργία και η περιφορά του Επιταφίου, το οποίο αποτελεί και ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έθιμα της Μεγάλης εβδομάδας.
Κάθε τόπος έχει και τις δικές του ξεχωριστές συνήθειες για τον επιτάφιο. Σε παραθαλάσσιες περιοχές πολλές φορές ο επιτάφιος μπαίνει μέσα στη θάλασσα ή γίνεται η περιφορά του με συνοδεία ψαροκάικων.
Και όλα αυτά υπό τον πένθιμο χτύπο των καμπανών. Η κατάνυξη είναι τέτοια τη Μεγάλη Παρασκευή που και η νηστεία γίνεται αυστηρότατη με την απαγόρευση και του λαδιού.
Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, ακολουθείται το έθιμο με το κάψιμο του ομοιώματος του Ιούδα. Επίσης την Μεγάλη Παρασκευή είναι και η μέρα των νεκρών για όσους έχουν χάσει αγαπημένα πρόσωπα και η μέρα που επισκέπτονται τους τάφους συγγενών και φίλων.
