Λίγα τραγούδια της ελληνικής δισκογραφίας είναι τόσο λιτά και τόσο συγκλονιστικά ταυτόχρονα.
Χωρίς φιοριτούρες και εντυπωσιασμούς, γνήσιο λαϊκό το «Πρέπει» ή «Ασφαλώς και δεν πρέπει» όπως συνήθως το ξέρουμε το λατρεμένο αυτό κομμάτι του Άκη Πάνου, σε ερμηνεία της Βίκυς Μοσχολιού.
Το θέμα δεν είναι τόσο ο πόνος της αγάπης, όσο το αίσθημα της αδικίας, η συνειδητοποίηση ότι δεν υπάρχει ελπίδα να αλλάξει η κατάσταση.
Τα λόγια είναι σχεδόν σαρκαστικά, ασφαλώς και δεν πρέπει, ασφαλώς και το ξέρω, δυο κόσμοι που βρέθηκαν για λίγο μαζί, αλλά ήταν αδύνατον να κρατήσει πάνω από μια βραδιά.
Και αν εσύ το ξεχάσεις η ζωή στο θυμίζει. Δεν πονάει η χαμένη αγάπη, η αιτία πονάει.
Κι η τελευταία φράση ένα πρέπει θαμπό, είναι φοβερή, τα παίρνει όλα σβάρνα, όσα πρέπει ακούσαμε πριν είναι υπο αμφισβήτηση, θαμπά..
Στίχοι-Άκης Πάνου
Ασφαλώς και δεν πρέπει να μας δούνε παρέα
Επεράσαμε ωραία λίγες ώρες μαζί
Είναι η πρώτη μας νύχτα, πρώτη και τελευταία
Ασφαλώς και δεν πρέπει να μας δούνε παρέα
Ασφαλώς και το ξέρω πως δεν είμαστε ίδια
Μοναχά στα παιχνίδια είμαστε όλοι παιδιά
Και αν εσύ το ξεχάσεις η ζωή στο θυμίζει
Και πεθαίνει η αγάπη και σωπαίνει η καρδιά
Είμαι εκείνη που είμαι και έχεις όνομα κάποιο
Σε χρυσό κόσμο σάπιο δε χωράω να μπω
Κάνε εκείνο που πρέπει, όλα τα επιτρέπει
Το δικό σου το πρέπει ένα πρέπει θαμπό
evitanews.gr